Oft hefur Brosinu verið mál að tjá sig.....

..en Brosið er eiginlega orðlaust, hvetja til þess að brosa minna, hmmm.  Brosið eyddi nokkrum árum ævi sinnar (þegar Brosið var yngra) með skeifu, þar til að Brosinu var bent á (af Brosmóðurinni) að líta í spegil og sjá hvernig Brosið leit út og athuga síðan hvernig Brosið liti út ef munnvikin væru uppá við í stað þess að vísa niður á við og viti menn, Brosinu leist mun betur á sjálft sig með BROS á vör heldur en skeifu.  En máske er Brosið svona skrítið og vitlaust af því að það brosir í tíma og ótíma, hvað veit brosið, Brosið vill ekki prófa hitt.  Brosið telur að það sé nauðsynlegt okkur sem búum hérna á norðurhjara þar sem að við fáum reglulega áminningar frá veðurguðunum og náttúruöflunum um hvar forfeður okkar völdu sér heimili.  Held að landinn yrði laglega þunglyndur og önugur ef að hann hefði smellti ekki brosinu upp þegar hann kemur inn eftir að hafa verið klukkustundunum saman í umferðaröngþveiti sökum ófærðar í Ártúnsbrekkunni eða eftir þjóðvegahátíð á Hellisheiðinni í eldgosaútsýnisferð.  

Brosið leggur til að aðrir geri eins og Brosið gerði hér á yngri árum, lítið í spegil og sjáið hvort er fallegra, bros eða skeifa.

Brosum, núna er daginn farið að lengja og bráðum verðum við búinn að gleyma vetrinum og farin að njóta sumarsins. 

Varað við of miklu brosmildi